Νέος Ερμής ο Λόγιος, τεύχος 10

ΝΛΕ 10ΝΕΟΣ ΕΡΜΗΣ Ο ΛΟΓΙΟΣ
τεύχος 10ο
Καλοκαίρι 2014
Αφιέρωμα στον Παναγιώτη Κονδύλη

Ο ν. Λόγιος Ερμής, σε αυτό το τεύχος του (τ. 10), εγκαινιάζει ένα εκτενές αφιέρωμα στη σκέψη του Παναγιώτη Κονδύλη, αφιέρωμα που, εξαιτίας της μεγάλης του έκτασης, θα αναπτυχθεί σε δύο ή τρία συνεχόμενα τεύχη του περιοδικού.

Συνέχεια

Ο Παπαδιαμάντης και το σχολείο μας (μέρος β΄)

Του Λάκη Προγκίδη, συγγραφέα, εκδότη του λογοτεχνικού περιοδικού L’Atelier du Roman
νέος Λόγιος Ερμής, τεύχος 9

Εκείνο το αυγουστιάτικο πρωινό, κατευθυνόμενος προς τα ράφια της βιβλιοθήκης σε αναζήτηση της βελανιδιάς του Παπαδιαμάντη, σκεφτόμουν ότι τούτη η παρόρμηση από τη μεριά μου οφειλόταν στην ανάμνηση του πάλαι ποτέ υπαίθριου ακούσματός του. Αχ, έλεγα μέσα μου ψάχνοντας τη σελίδα, εκείνο ήταν το πιο καλό σχολείο για τον Παπαδιαμάντη. Έτσι θα έπρεπε να τον διδάσκονται τα παιδιά μας, κάτω από τις ελιές. Τότε θα εξαφανίζονταν αυτομάτως όλες οι ανησυχίες μας σχετικά με τη διδασκαλία του.

Συνέχεια

Ο Παπαδιαμάντης και το σχολείο μας (μέρος α΄)

Ο Παπαδιαμάντης και το σχολείο μας (μέρος α΄)Ο Παπαδιαμάντης και το σχολείο μας (μέρος α΄)
Του Λάκη Προγκίδη, συγγραφέα, εκδότη του λογοτεχνικού περιοδικού L’Atelier du Roman
νέος Λόγιος Ερμής, τεύχος 9

Το καλοκαίρι του 2011, καθώς διάβαζα μερικά από τα πάμπολλα αφιερώματα, περιοδικών και εφημερίδων, που κυκλοφόρησαν με την ευκαιρία των εκατό χρόνων από τον θάνατο του Παπαδιαμάντη, σταμάτησα συχνά μπροστά στους ενδοιασμούς κάποιων αρθρογράφων σχετικά με την ικανότητα των σημερινών παιδιών να προσλάβουν το έργο του. Συνέχεια

Η βιολογική βάση των ανθεκτικών πόλεων

«Ανθεκτικές πόλεις» –μια νέα θεωρία οικολογικής και κοινωνικής βιωσιμότηταςΗ βιολογική βάση των ανθεκτικών πόλεων

Των Μίκαελ Γ. Μεχάφφυ  & Νίκος Α. Σαλίγκαρος*

νέος Λόγιος Ερμής, τεύχος 9

Τα βιολογικά συστήματα προσφέρουν στρατηγικές σχεδιασμού επιτυχούς προσαρμογής σε μια εποχή κλιματικής αλλαγής και δραστικής μείωσης των φυσικών πόρων. Για να διαμορφώσουμε ένα πράσινο και βιώσιμο μέλλον για την ανθρωπότητα, θα πρέπει να εμπνευστούμε από τη φύση. Χρειαζόμαστε έναν ανθεκτικότερο σχεδιασμό. Αυτό δεν είναι απλώς ένα σύνθημα του συρμού, αλλά μια ανάγκη για τη μακροπρόθεσμη επιβίωσή μας. Πράγματι, η έννοια της «ανθεκτικότητας» έχει γίνει ο νέος όρος του συρμού για τους περιβαλλοντολόγους και, μερικές φορές, εκτοπίζει ακόμα και την άλλη δημοφιλή έννοια, αυτήν της «βιωσιμότητας». Συνέχεια

Η εποχή της ανοικοδόμησης

Η εποχή της ανοικοδόμησης
Του Στράτου Μεϊντανόπουλου
Νέος Ερμής ο Λόγιος τ. 9

Όταν ξαφνικά σε μία κυψέλη πεθαίνει η βασίλισσα, η κοινωνική τάξη κλονίζεται. Οι αλλαγές είναι τόσο ριζικές που δικαίως χαρακτηρίζονται ως παλινδρόμηση ή και ως αταβισμός. Τη σαφέστερη αλλαγή υφίστανται οι εργάτριες, οι θηλυκές δηλαδή μέλισσες των οποίων η σεξουαλική ενέργεια είχε μετουσιωθεί σε εργασία. Μόλις ο κοινωνικός ιστός διαταράσσεται, οι εργάτριες παλινδρομούν σε προγενέστερο στάδιο συμπεριφοράς: αρχίζουν να γεννούν παρθενογενετικά αυγά… Πολλές εργάτριες δε επιστρέφουν σε ακόμα παλαιότερο στάδιο εξέλιξης, στο στάδιο που δεν ζούσαν ακόμα σε κυψέλες. Έτσι, αντί να συλλέγουν μέλι και να φροντίζουν τις νύμφες, αρχίζουν να λεηλατούν και να ληστεύουν. Συνέχεια

Για τον Ταρκόφσκι

Για τον Ταρκόφσκι με αφορμή την προβολή του «Αντρέι Ρουμπλιώφ»Για τον Ταρκόφσκι
Του Σωτήρη Γουνελά*, συγγραφέα,
Νέος Ερμής ο Λόγιος τεύχος 7

Θα άρχιζα λέγοντας ότι αυτό το έργο, ο Αντρέι Ρουμπλιώφ, αποδείχνει, ότι ένας σκηνοθέτης του τύπου αυτού, μπορεί να μας δώσει μια όψη της ιστορίας, στην περίπτωση αυτή της ρωσικής ιστορίας, ποιητικά, χωρίς επ’ ουδενί να αλλοιώσει τις αλήθειες της. Ίσα ίσα που με τον τρόπο αυτό ανοίγεται στην ιστορία πέρα από τα σχηματοποιημένα γεγονότα που συνήθως περιγράφουν οι ιστορικοί. Συνέχεια

Λόγιος Ερμής – εισαγωγικό σημείωμα πέμπτου τεύχους

PAPAJOHANNOU1NEOΣ ΛΟΓΙΟΣ ΕΡΜΗΣ
ΔΙΠΛΟ ΤΕΥΧΟΣ 5-6
Εισαγωγικό σημείωμα: Κώστας Παπαϊωάννου: Ο φιλόσοφος της σύνθεσης

Βασική επιδίωξη του Κώστα Παπαϊωάννου σε όλη του τη ζωή υπήρξε η μεγάλη «σύνθεση», ανάμεσα στην αρχαιοελληνική, τραγική σύλληψη του κόσμου, και την εσχατολογική οπτική, που χαρακτηρίζει την ιουδαιοχριστιανική και την εγελο-μαρξιστική παράδοση. Στην σκέψη του, η τραγική σύλληψη δεν νοείται ως υποταγή στην κυκλικότητα και τη μοίρα, αλλά μπολιάζεται από το όραμα και την αναζήτηση μιας τελείωσης, η οποία όμως δεν νοείται ως τέλος ή «ολοκλήρωση» της ιστορίας ή της «προϊστορίας», σύμφωνα με την εγελειανή ή την μαρξική οπτική αντίστοιχα. Συνέχεια