Δυτικά αρνητικά στερεότυπα για τους Έλληνες από τον Μεσαίωνα έως σήμερα

Δυτικά αρνητικά στερεότυπα για τους Έλληνες από τον Μεσαίωνα έως σήμερα

του Θανάση Δ. Κωτσάκη, Ιστορικού

νέος Λόγιος Ερμής, τεύχος 4 

Με τη ρωμαϊκή κατάκτηση ο ελληνικός κόσμος ήλθε ουσιαστικά για πρώτη  φορά σε στενή επαφή με τον λατινικό, σε μια συνύπαρξη με πολλαπλές παραμέτρους. Πέρα όμως από την πολιτισμική ώσμωση μεταξύ των δύο πλευρών (αφενός τις επιδράσεις του ελληνικού πολιτισμού στον ρωμαϊκό και αφετέρου την πρόσληψη ρωμαϊκών πρακτικών και θεσμών από την Ανατολή μέσω της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας), οι δύο κόσμοι ήλθαν και σε σύγκρουση ήδη από τον πρώιμο Μεσαίωνα.

Ο Καρλ Πολάνυι, η Αθήνα κι εμείς (Β΄ Μέρος)

Ο Καρλ Πολάνυι, η Αθήνα κι εμείς (Β΄ Μέρος)

Των Μπερνάρντο Στουλμπέργκερ Βγιουνίσκι & Ραμόν Γκ. Φερνάντεζ

νέος Λόγιος Ερμής τ. 4

Η ανάλυση της αθηναϊκής οικονομίας

Για τον Πολάνυι, η αθηναϊκή κοινωνία ήταν ένα εξαίρετο παράδειγμα ενός κοινωνικού μορφώματος όπου ταιριάζει η έννοια του ριζώματος. Σύμφωνα με την οπτική του, στην Αθήνα, όπως και σχεδόν παντού αλλού στην αρχαία Ελλάδα, η οικονομία δεν ήταν απομονωμένη από τις υπόλοιπες πολιτικές και κοινωνικές δραστηριότητες του κάθε πολίτη. Οι Έλληνες δεν προσπαθούσαν να επιτύχουν οικονομικούς στόχους όταν έπαιρναν όλες τους τις αποφάσεις.

Ο Καρλ Πολάνυι, η Αθήνα κι εμείς (Α΄ Μέρος)

Ο Καρλ Πολάνυι, η Αθήνα κι εμείς (Α΄ Μέρος)

Των Μπερνάρντο Στουλμπέργκερ Βγιουνίσκι & Ραμόν Γκ. Φερνάντεζ

νέος Λόγιος Ερμής τ. 4

Ο Καρλ Πολάνυι θεωρείται ένας από τους πιο διακεκριμένους πολιτικούς επιστήμονες του 20ού αιώνα. Ένα σημαντικό ζήτημα που τον απασχόλησε ήταν η σχέση μεταξύ των αγορών και της κοινωνίας (συνεπώς του κράτους) στο σύνολό της· για να το πραγματευθεί, εισήγαγε τον όρο Ρίζωμα, που υπήρξε βασικός για τη μελέτη του πάνω στις καταβολές και τις συνέπειες της Βιομηχανικής Επανάστασης. Σημαντικό κομμάτι της πνευματικής του κληρονομιάς είναι η μελέτη της οικονομικής ιστορίας των αρχαίων κοινωνιών, και ιδιαίτερα της Κλασικής Ελλάδας.

Το μανιφέστο της Επανάστασης ή ο «Ανώνυμος»

Το μανιφέστο της Επανάστασης ή ο «Ανώνυμος»

του Γιώργου Καραμπελιά

Νέος Λόγιος Ερμής τεύχος 4

Η γαλλική Επανάσταση και οι ιδέες του Διαφωτισμού, κατ’ εξοχήν του γαλλικού και του αγγλικού¹, θα εισέλθουν ορμητικά στην Ελλάδα με την προέλαση των στρατιών του Βοναπάρτη. Επρόκειτο για ένα ιστορικό παράδοξο που όμως έχει επαναληφθεί αμέτρητες φορές στην ιστορία². Η Θερμιδώρ, την οποία εκπροσωπούσε ο Ναπολέων, σηματοδοτούσε, στο εσωτερικό της Γαλλίας, το τέλος της επαναστατικής περιόδου και, ταυτόχρονα, την επέκταση των ιδεών της στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Οδυσσέας Ελύτης: Τι φταίει για την κακοδαιμονία της ελληνικής ζωής;

Οδυσσέας Ελύτης: Τι φταίει για την κακοδαιμονία της ελληνικής ζωής;

Συνέντευξη που έδωσε ο Οδυσσέας Ελύτης στον Ρένο Αποστολίδη 

Νέος Λόγιος Ερμής τεύχος 4

Ζητεῖται ἡ γνώμη σας, κύριε Ἐλύτη, ἡ ἐντελῶς ἀνεπιφύλακτη καί ἀδέσμευτη, ἐπάνω σέ ὅ,τι θεωρεῖτε ὡς τήν πιό κεφαλαιώδη κακοδαιμονία τοῦ τόπου. Ἀπό τί κυρίως πάσχουμε καί τί πρωτίστως μᾶς λείπει; Ποιά θά ὀνομάζατε «πρώτη μάστιγα» τῆς νεοελληνικῆς ζωῆς;
Ἀπό τί πάσχουμε κυρίως; Θά σᾶς τό πῶ ἀμέσως: ἀπό μιά μόνιμο, πλήρη, καί κακοήθη ἀσυμφωνία μεταξύ τοῦ πνεύματος τῆς ἑκάστοτε ἡγεσίας μας καί τοῦ «ἤθους» πού χαρακτηρίζει τόν βαθύτερο ψυχικό πολιτισμό τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ στό σύνολο του!

Λόγιος Ερμής: Εισαγωγικό σημείωμα τέταρτου τεύχους

NEOΣ ΛΟΓΙΟΣ ΕΡΜΗΣ

ΤΕΥΧΟΣ 4

Εισαγωγικό σημείωμα: Η ελληνική σύνθεση

Σε μια εποχή κατά την οποία οι μανιχαϊκές αντιπαραθέσεις μεταξύ Ανατολής και Δύσης, έθνους και διεθνικότητας, κολεκτιβισμού και ατομοκρατίας, Λόγου και Συναισθήματος, φαντάζουν αδιέξοδες, μέσα από την καθολική κρίση του σύγχρονου πολιτισμού, αναδεικνύεται ακέραια και επιτακτική η ανάγκη της σύνθεσης –των συνθέσεων–, ως όρου για την υπέρβαση της κρίσης.

Νέος Ερμής ο Λόγιος, τεύχος 4

ΝΕΟΣ ΕΡΜΗΣ Ο ΛΟΓΙΟΣ

τεύχος 4^ο

(Ιανουάριος – Απρίλιος 2012)

Ποιοι προετοίμασαν το ΄21

Ο Καρλ Πολάνυι και η οικονομία της αρχαίας Αθήνας

Σε μια εποχή κατά την οποία οι μανιχαϊκές αντιπαραθέσεις μεταξύ Ανατολής και Δύσης, έθνους και διεθνικότητας, κολεκτιβισμού και ατομοκρατίας, Λόγου και Συναισθήματος, φαντάζουν αδιέξοδες, μέσα από την καθολική κρίση του σύγχρονου πολιτισμού, αναδεικνύεται ακέραια και επιτακτική η ανάγκη της σύνθεσης –των συνθέσεων–, ως όρου για την υπέρβαση της κρίσης. Αυτή υπήρξε και η προγραμματική επιδίωξη της «Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού», καθώς και η κατεύθυνση των τριών πρώτων τευχών του νέου Λόγιου Ερμή.